Wspomnienia płk. dr. Feliksa Majewskiego zainteresują nie tylko miłośników najnowszej historii Polski. "To nie jest jedynie o wojsku - mówi autor. - To jest o moim życiu, o moich smutkach i radościach, klęskach i sukcesach, o dniu codziennym, o zdarzeniach licznych i osobliwych. To jest o miłości wzniosłej i prozaicznej. To jest o zdarzeniach, które przyniosła historia mojej ojczyzny". W książce poznajemy losy autora począwszy od dzieciństwa, przez lata dojrzewania, nauki i studiów oraz pracy w wojsku. Nie są to jednak tylko suche fakty, ale opowieść, w której praca splata się z życiem osobistym - niezmiernie barwnym, ciekawym, pełnym zarówno radosnych, jak i smutnych wydarzeń. Jednym z wielu ciekawych wątków są wydarzenia, które miały miejsce podczas pracy autora w Ministerstwie Obrony Narodowej. Feliks Majewski objął stanowisko na szczeblu centralnym mając zaledwie dwadzieścia cztery lata. Nietrudno się domyślić, że młody człowiek w tym wieku nie ma odpowiedniego przygotowania teoretycznego, a tym bardziej praktycznego, do pełnienia tak odpowiedzialnej funkcji. W książce nie zabrakło "mocnych" fragmentów, ciekawych i wciągających czytelnika historii, wielu anegdot oraz, zaskakujących czasem, refleksji autora. Jest to lektura obowiązkowa dla wszystkich, którzy interesują się powojenną historią Polski, a szczególnie dla tych, którzy związani byli poprzez swoją pracę zawodową z Wojskiem Polskim.